kuídadu

kuídadu. 1. kuídadu, kuídadua. (c). izena. Arazoa, ezina. Ondorengo esapidean ia soilik. kuidadorik ez euki. (c). esapidea. Arazorik, ezinik ez izan. Zuk onezkero eztaukazu kuidadorik bazkakixa preparatzeko./ Eztauka kuidadorik edozertarako. Ik. allákuidaos!. 2. kuídadu, kuídadua. (c). izena. KUIDADUAK ARTU. Precaución. Negua badator eta kuidaduak artu biakoittut gripia ez arrapatzeko. KUIDADUAK ARTU ia soilik.