kásko

Noiz:og., 04/20/2006 - 16:37, nork:juanmartin
kaskilddu | kaskondu
kásko. 1. kásko, káskua. (a). izena. Buru babesgarria.   Casco. Kaskua bia da karreria korritzeko. 2. kásko, káskua. (b). izena. Botila hutsa. Gero ekarri kaskua. 3. kásko, káskua. (d). izena. Hitz konposatuaren bigarren osagai bezala, zatia, puxketa.   Cascote. Teilla-kaskuak botaittue basarriko bidia gogortzeko./ Ladrillo-kaskoz beteta zeuan poligonua. 4. kásko, káskua. (d). izena. Pezuña de animal. Kaskuak gogortu eitteittu orrek; orrek e ankako pelua gogor-gogor eiñ. Enr. Sin. ankákasko. Ik. ápatx.