4. gozatu

4. gozatu, gozatúa. (c). izena. Gozamena, poza, satisfazioa, atseginaldia.   Acción de gozar, disfrutar; gozo. Amandría aspaldixan etxetik urtetzeke, eta gozatu bat artu zeban lengunian Zarautzera joanda./ Lenguan gozatu bat emun gontsen umiei: lenengo zinera, gero hanburgeserixara.../ Atzo Bilbok Realai irabazi. Iñigok artuko juan gozatua./ Ala, joan ari tiagana bisitta bat eittera ta emuixok gozatu bat. gozatua artu edo emon, ia beti. Gozatua artu edo emon, ia beti.