erálgi
erálgi. 1. eralgi. (c). du aditza. Bahetu, irina bahean pasatu. Cerner harina. Zai zabala kendutako baiña zai birriña kendu bareko iriñez einddako ogixa dok basilloria. Bi aldiz eralgi biar izate zuan iriña ogi zurixa nai zanian. Klem./ Olatak eitteko iriña iru ero lau aldiz eralgi biar izaten da./ Ganbaran geunkan iriña eralgitzeko makina bat. Aniz./ Eralgi iriñai, eromaixan ogixa eittekuai. Don. Ik. basíllora. 2. eralgi. (d). du aditza. Dirua neurririk gabe gastatu. Despilfarrar el dinero. Emoixok milla pezetakua ta laster eralgiko jok./ Orduerdixan eralgi juan kintzenako sobria.
Ik. irázi.