érako
Lotutako hitzak berbaren dagokion sarreran erantsita azalduko dira.
2. érako, érakua. (d). adjektiboa. Egokia. Apropiado, -a. Auxe da guretako era-erako burdixa./ Praka onek mendirako erakuak die.
Zerbaitetarako edo norbaitendako era-erakua, ia beti. erako egon. (c). esapidea. Zerbait egiteko gogo berezia izan. Erako dago gaur gure gizona soiño dantzarako (AAG Eibes). Ik. éra.