díru
díru, dirúa. (a). izena. Dinero. Dirua dirua dagon lekura juten da. esaera. (Antzuola) (Lar Antz). Diruak dirua itten dau. esaera. (Lar Antz). Diruak erakusten dau biziua. esaera. Esaera (Lar Antz). Diruak txakurrei be dantzan eraitten ei dotse. (c). esaera. Diruak mundu guztia pozten du. Txakurraundiak (txanponak) txakur dantzari baten irudia zuen antzina. (Lehoia zen, baina jendeak txakurtzat zuen)
. diru xe, diru xeia. (c). "Diru sueltoa, txanponak. Gero etorriko jat pagakizun bat eta laga idazu diru xeia. dirú-truk. (c). adberbioa. Diruz ordainduta. An erozer topau leike diru-truk. dirúa aurrerátu. 1. dirua aurreratu. (a). aditza. Ahorrar dinero. Urte guztian eztot txakurtxikirik aurreratu. Aurreratu soilik ere bai.
2. dirua aurreratu. (b). Adelantar, pagar por adelantado, dinero. Lendik dirua aurreratuta daukenak oiñ eztabe pagau biar.
dirua eskuan. (b). adberbioa. Al contado. Dirua eskuan dabillenak, gauza guztiak dittu merkiago. (Etxba Eib)
díruak eiñ. (c). esapidea. Dirutu. Hacer fortuna. Galeperrekin urte gutxixan diruak eittue. Ik. dirútu. dirúra jarri. (c). esapidea. Dirura ohitu, diruzaletu, diru truke egin guztia. Oingo politikuak ziero dirura jarritta dare.
dirútan. (c). En dinero. Erdixa dirutan eta beste erdixa jenerotan pagau notsan.