diábru
diábru. 1. diabru, diabrúa. (a). izena. El diablo. Infernuko diabrua baiño okerraua da. Etsaixa ere deitzen zitzaion eliz giroan.
Ik. txerren. diábru gúztiak bat éindda be oláko olakóik. (d). esapidea. Expresión de asombro. diabrua baiño okerraua izan. esapidea. Oso okerra, bihurria izan. Diabrua baiño okerraua zan txikittan. 2. diabru, diabrúa. (a). adjektiboa. Okerra. Travieso, -a. Mutiko diabru onekin ezin ddot burutu. "Díabru" da zenbait pertsona bihurriren ezizena.
Ik. demoníentro, demonío, démontre.