derrígor
derrígor. DERRIOR. Derríor ahoskatzen dute gehienek; eratorriak ere bai. komentario 1 1. derrigor. (b). adberbioa. DERRIOR. Nahi eta nahi ez. Forzosamente, necesariamente. Matrikulau nai bozu zeuk etorri biozu derrigor./ Gure neskatilliak berbenara joan nai dau derrigor. Sin. ákaso, náitta náiez. derrigorrían. (b). adberbioa. Gogorrean. A la fuerza. Azkenian derrigorrian eruan biar izan zeben ospittalera.
2. derrigor, derrigórra. (c). izena. Ezinbesteko beharra. Necesidad inexcusable. Derrigorrak gauza asko eraitteittu.
derrigórra izan. (c). esapidea. DERRIGORREZKÚA IZAN. Nahi eta nahiezkoa, behar beharrezkoa izan. Karneta etaratzeko derrigorra da fotografixak etaratzia./ Entzun, derrigorra ezpada ez urten etxetik. derrigórrak emon. (c). esapidea. Estuasunak eman, behar handiak bultzatu. Edurtia, ta jateko guztia gastauta, ta derrigorrak emon zotsenian amandria zarra jan ei juen ijittuak./ Itxuria turistok, derrigorrak emon dotsenian uretara salto ein ddabe.
derrigórrak eraiñ. (c). esapidea. Premina handiak bultzatu. Azkenian derrigorrak eraindda etxera bueltau zan.
Komentarioak
Gazteleratik, "de rigor".