buruirítzi

buruirítzi, buruiritzíxa. (d). adjektiboa. IRÍTZI. Inor baino gehiago dela uste duena, bere buruaz iritzi oso ona duena, harroa.   Vano, -a, creído, -a, presuntuoso, -a. Aura dana dakixelakuan dago; buruiritzixa ta tontoarrua beran modukua./ Oso buruiritzixa zuan baiña bajakixan jentiai entzuten. Mugatuan, batik bat. Ik. satísfetxo, úste aundíko, iritzi.