2. arrótu

2. arrótu. (b). da-du aditza. Ahuecar, hinchar, mullir, henchir... Oillarrak lumak arrotuittu./ Esku gaiñeko azal guztia arrotu jat./ Tartia gutxi arrotu da labian./ Autuak auts mordua arrotu zeban./ Orrek bixok kontuak esaten asten dienian auzo guztia arrotzen dabe./ Oillolokia lumak arrotuta. Don. Oso esanahi eremu zabala du. Ik. arro.