Hiztegia
zorna bédar, zorna bedárra. (d). izena. . senecio vulgaris. Hierba cana, cardo enano. Beste karduak baino txikiagoa, eta ez hain latza. Lore asko ditu, txikiak eta horiak. Urte guztia dago loran eta txoriek gustora jaten dute. Sororako kaltegarria da. Sin. txori-kárdu.
zóro. 1. zoro, zorúa. izena. Loco, -a. Zoro guztiak eztare Santagedan.
diru zoro, diru zorúa. (c). Erraz irabazitako dirua. Jokuan irabazittako diru zorua errez gastatzen dok. dirúa zóro. (c). esapidea. Dirua esku betean, ugari. Len taberniakin dirua zoro erabili zeben baiña oiñ majo bajauta dare./ Dirua zoro dagonian ezta pentsatzen ezik izango danik.
Uztari buruz ere esaten da inoiz. Sagarra zoro dago aurten. 2. zoro.
zoró-úsaiñ, zoró-úsaiñak. (c). izena. Zorakeriak edo kaskajokeriak egiteko joera edo ohitura. La tendencia o costumbre de hacer insensateces. Ibilli i belozidade orretan; ospittalian joango jak zoro-usaiñok./ Ezkondu zanian majo kendu jakon zoro-usaiñak. Zoro-usaiñak joan edo kendu, batik bat. Ik. tontó-usaiñak kendu.
zoroáize, zoroaizía. (b). izena. Palabra que unida a diversos verbos significa, según el contexto, ganas de juerga, de hacer locuras, etc. Gaur kriston zoroaizia daukau ta Ondarruara goiaz./ Zoroaiziak emun zotsan da moja sartu zan./ Gaur kriston zoroaizia dabill.
zoroaizia euki. esapidea. ZOROAIZIAK EMUN, ZOROAIZIA IBILLI. Hego-haizea dabilenean ere zoroaizia dabilela esan ohi da.
zoroáldi, zoroaldíxa. (b). izena. Arrebato de locura. Eztakitt ze zoroaldik emun dotsan domeka atsaldian lanera joateko./ Urrengo zoroaldixan auskalo ze eitten doskun.
ZOROALDIXAK EMON, batez ere.