Hiztegia
txúkun. 1. txukun, txukúna. (b). adjektiboa. Limpio, arreglado. Eztaukazu oso txukuna kuartua.
2. txukun. (b). adberbioa. Limpio, arreglado. Txukun-txukun dago dana. Alderantzizko zentzuko esaldietan sarri: Bestiei esan biarra jaukan, txukuna don beroi.
txukundáde, txukundadadía. (c). izena. Txukuntasuna. Etxera sartu nitzan eta, jesus maria ta jose!, aura zan txukundadia! . Sin. txukuntásun.
txukúndu. (b). da-du aditza. Garbitu, ondo jarri. Asear(se), arreglar. Azkenian txukundu dabe Poligono aldia./ Txukundu zaitte puxkat kalera urten aurretik.