Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
txiki-txaka
txilíbittu
txilíbittu. TXILIBITU. 1. txilíbittu, txilíbittua. (c). izena. Flauta. Erregiak beiñ txilibittu txiki bat erregalau zosten. 2. txilíbittu, txilíbittua. (c). izena. Silbato. Arbitruai lokatzatan galdu jakuan txilibittua. Sin. txíflo, píto. 3. txilíbittu, txilíbittua. (c). izena. Zakila.   Pene. Zer eitten dozu txilibittua bistan. 4. txilíbittu, txilíbittua. (c). adjektiboa. Txorimaloa.   De poco seso. Arek edozer gauza, txilibittu samarra dok eta. Sin. fláuta.
txilibrízkau. (c). da aditza. (eufemismoa.) Mozkortu samartu.   Ponerse piripi. Mozkortuta ez baiña puxkat txilibrizkauta gendeztan./ Puxkat txilibrizkatzen danian salaua jartzen dok. Umorezkoa.
txilin bedar. Ik. kanpai bédar.
txiliña
© Jaione Isazelaia
txíliñ, txilíña. (b). izena. Campanilla. Monagilluai txiliña galdu jako. Sin. kanpánilla.
txilípala.
txilipalia
© Jaione Isazelaia
1. txilípala, txilípalia. (d). izena. Arto-kirtena luzetara erditik ebakiz lortzen den perkusio-tresna, garai bateko haur-jostailua. Babak batzen laguntzen badostazu, txilipalia eingo dotsut. 2. txilípala, txilípalia. (d). izena. (Osintxu) Urte-meza ondoren bertan izandakoei tabernan ateratzen zitzaien hamarretakoa, hildakoaren familiaren kontura, jakina. Urtia zanian, urte-mezia, ta txilipalia esaten jakon orduan, tabernan etaratzen zeben ardao gozuak eta, pikuak eta, gailletak eta, kafiak eta. Txilipalia. Ben.