Hiztegia
txántxetan. (d). adberbioa. Brometan. De broma. Txantxetan ibiltzia gustatze jako.
Lehengo zaharrek erabilia; gaur egun brometan.
txántxiku.
1. txantxiku, txantxikua. (a). izena. (Oñati) Igela. Ik. ugaríxo. 2. Txántxiku. (b). Oñatiar askori beste herrietan jarri ohi zaion ezizena. Apodo de muchos oñatiarras residentes fuera. Famosua zuan Txantxikuneko dendia./ An, bajatok Txantxiku.
txantxíkuar, txantxíkuarra. (b). izena. (adierazkorra.) Oñatiarra. Bajiarduek txantxikuarrak xik eta xok. Bergarako esaera.
txapa. 1. txapa, txapía. (a). izena. Chapa, en general.
txapapera bota. esapidea. Eiekulatzeko orduan atzera egin. "Coitus interruptus", alegia. Txapel barik genbiztan eta azkenian txapapera bota biar.
2. txapa, txapía. (a). izena. Sukalde gaineko burdina.
txapan erreta. (a). Txapa gainean erreta. 3. txapa. Ik. ikatz-txapa.
txápardo, txápardua. (d). izena. Gaztaina mota bat, basto samarra. Txapardua bizkeixa ta baiño bastotxuaua zala uste juat, enajak gogor itteko baiña. Bastokotia, ipurdi aundixakin da. Klem./ Txapardua esaten jakon erreta jatekuai. Domusantutatik aurrera erreta. Erreta, ez kixkartuta e. Malutz-malutzak itxi tta oso ederrak. Aniz.
Ik. gaztáiña.
txaparróte, txaparrotía. (c). adjektiboa. Mozkotea, txikia eta zabala. Achaparrado, -a, pequeño y regordete. Gazte txaparrote bat zan gure maixua. Pertsonez, batik bat. Ik. mozkóte.