Hiztegia
teillápasa, teillápasia. (d). izena. Teilatuan apurtuta dauden teilak aldatze lana. Erretilla premiñaik eztago, baiña teillapasa on batena bai.
teillape. 1. teillape, teillapia. (c). izena. Techado. 2. teillape, teillapia. (c). Teilatu-hegalpean geratzen den lekua, euririk sartzen ez den horma-kontra.
teilla perretxíku, teilla perretxikúa. (c). izena. . russula emetica. Gusto mikatza duen eta gehienek jaten ez duten perretxiku ugaria.
teillátu, teillatúa. (a). izena. TAILLATU. Tejado. TEILLAT Ik. teillatu-afári, erremu. teillatútik izúrrauta egon. esapidea. (eufemismoa.) GANBARATIK IZÚRRAUTA EGON. Burutik jota egon.
teillatu-afári, teillatu-afaríxa. (d). izena. Etxe berri bati teilatua ematen zaionean igeltseroek eta jabeek egin ohi duten afaria. Erremua ifintzeakok, erremua esateakok. Eta ba teillatu-afaixa ero, bazkaixa ero. Sebas. Sin. montxor, ostroko. Ik. mantxarráda.
teillátupe. 1. teillátupe, teillátupia. (c). izena. Se usa, al menos en los caseríos, al referirse a personas que viven bajo el mismo techado, sin vivir en la misma vivienda. Teillatupe batian bizi zien uezaba ta errenterua./ Gu aspaldittik ezagutze gaittuk, teillatupe baten jaiotakuak gaittuk eta.
2. teillátupe, teillátupia. (c). izena. Teilatuaren azpian, dagoen lekua. Kalean GUARDILLA deitzen zaio etxebizitzatarako atondua dagoenari. Baserrian GANBARA gisa erabili ohi da leku hori. Guardillia artu dau Masterrekan, teillatupia. Badakizu, udan berua ta neguan otza. Ik. guárdilla.