Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
suéla, suélia. (c). izena. Suela de zapato. Sin. zoru.
súelo, súelua. (b). izena. Etxe barruko zorua, hau zurezkoa denean.   Pavimento interior, cuando éste es de madera. Gaztaiña egurrezko suelo edarra dauka zuen salaundixak./ Suelua etxau esaten egurrik ezpadao. Sukaldian ero zeretan zorua esaten dou, eta abitaziñuan egurra baldin badao suelua esaten dou. Don. "Su-e-lo" ahoskatzen dute adinekoek, "sue-lo" gazteagoek. sueloko ol, suéloko óla. (c). izena. Kuartoien edo rastelen gainean josten den ohola. Tarimia, erderaz izengo ra tarimia. Sueloko-ola esate otsau. Sebas. suelua bota. (c). aditza. Zurezko zorua ipini. Suelua botatzen diardue gure kuartuan. Ik. zoru.
suelórraso, suelórrasua. (c). izena. ZIELORRASO. Gela bateko tetxua, hau igeltsuzkoa denean.   Cielo raso. Lenengo txiliak —(listoiak) josten zien tetxuan, da gero igeltsuakin berdintzen zan. Ori da suelorrasua./ Oinddio badie basarrixak suelorrasoik barekuak./ Suelorrasua. Sielo esaten juau eta sielo izengok. Don.
suertáu. (b). da aditza. Tocar en suerte, suceder, coincidir. Oso bei ona suertau jakun./ Ala suertau zan, da eztauka bueltaik./ Alkarrekin suertau giñan soldauxkan. Suertea edo halabeharrarekin zerikusia duten testuinguruetan, ez bestela.
suerte, suertía. (a). izena. SUBERTE. Suerte. "Su-er-te" adinekoek Ni itxesora joango banitz, itxesua agortuta eongo litzake. esaera. (Antzuola) NI UR BILA JUANGO BANITZ ITTURRIXA AGORTUTA EONGO LITZAKE. Suerterik ez duenak esaten du. (Lar Antz). Suertia aizia bezelakua da, alde batera eta bestera ibiltzen da. esaera. (Lar Antz). . suerte makala ez izan. (a). esapidea. Suerte ona izan. suerte txarréko, suerte txarrekúa. (b). izenlaguna. Suerte txarra duena. suertéko egon. (b). esapidea. Estar de suerte. Gaur suerteko nago; nere urtia, ta gaiñera amar bat etara dot matematiketan. suertía jo. (d). du aditza. Echar a suertes. Ortaikua il bia zanian, jo suertia; suertian ertetze ebanak, bueno, zuk auraxe il biozu, auraxe il biar. Hil.
suertétsu, suertetsúa. (b). adjektiboa. Suerte handia duena.   Suertudo, -a. Zu beti izan za suertetsua.
suetxe, suetxia. (c). izena. Txondorraren erdialdean egin ohi den zuloa. Suetxe ori ondo-ondo bete, da artzen, artzen, artzen a eoten da; da atzea eskatu eitten dau arek. Mart. Sin. sutoki, tximinixa, suleku, sutegi.
sufátau. (b). du aditza. Sulfatar. Tomatiak sufatau biarrian dare.
súfato, súfatua. (b). izena. Sulfato en general, pero si no se especifica más, sulfato de cobre. Erosi sufatua Sindikatuan. Ik. górriñ, kobréarri.
sufrídu. 1. sufridu. (a). du aditza. Sufrir. 2. sufridu, sufridúa. (b). adjektiboa. Sufrido, -a. Oso lan sufridua da tabernarixana./ Kolore sofridua dalako erabiltzen die maunezko praka azulak. Lanaz eta koloreaz, batik bat.
sufrímentu, sufrímentua. (a). izena. Sufrimiento.
suga. Ik. suba.
su gaiñeko apalda, su gaiñéko apaldía. (d). izena. Beheko suaren gaineko balda. Guk su gaiñeko apaldía esaten gontsan. Don. Ik. apála.
sugan, sugana. (d). izena. (Oñati) "La barrica de madera donde se hacía la colada." (Izag Oñ). Sin. errópa-bárrika, tíña.
súgar, sugárra. (d). izena. Suaren garra.   Llama. Arek etara zittuan sugarrak. Bergaran gar entzuten da ia bakarrik.
sugiltz, sugiltza. izena. "Llave del arma de fuego." (SB Eibetno). Sin. txispa.
suiñ, suiña. (b). izena. Alabaren gizona.   Yerno. Ez ei da suiñakin ondo konpontzen. Azen.: Sú-iñ» zein «suíñ» errana, etxeko arrana, suiña, etxeko sugiña. esaera. (Gatzaga, Leintz) "Los 'machistas' decían: errana, etxeko arrana. La nuera no sirve más que para cotorrear; sin embargo, el madrugador, el trabajador es, ¿quien lo duda?: suiña, etxeko sugiña... quien enciende el fuego por las mañanas, etc. Las 'feministas', al no tener otra defensa o respuesta: suiña, ik emuteuztak iguiña, y no parece que les faltase razón." (Aran Gatz).
suizidau. (a). aditza. Suizidarse. Ik. bere burúa bóta.
súkalde, súkaldia. (a). izena. Cocina. Ik. éskatz.
sukalde-armaixo, sukalde-armaixua. (d). izena. Behean armarioa eta gainean erantsita arasa duen antzinako sukalde-altzaria.   Armario de cocina antiguo. Sukaldé-ármaixua, ogixa eukitzeko, ontzixak eta. Don. Sin. arása-ármaixo.