Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
puxkéta
rausta-rausta
puxkéta. 1. puxketa, puxketía. (a). izena. Zatia.   Trozo, pedazo. Emoiozu ogi puxketa bat. ogi puxketian modukua izan. esapidea. Pertsona ona izan. 2. puxketa, puxketía. (c). posposizioa. (adierazkorra.) Jeneralean NESKA edo MUTIL-en atzean jarrita, ederra, bikaina. Aura azi da neska puxketia./ Zelako mutill puxketia dagola Karlos.
púzkar, puzkárra. (a). izena. ÚZKAR. Pedo. Zeiñek bota dau puzkarra. Ik. putz. . esaera. (Antzuola) (Lar Antz). puzkar bero, puzkar berua. izena. "Puzkar ixila, usain haundia eta txarra duena. Orrek botatze ittu puzkar beruak, bere onduan ezin dda eon." (Lar Antz) puzkarka. (b). adberbioa. UZKARKA. Puzkarrak botatzen. Goiz osua puzkarka daroiat.
puzkárrontzi, puzkárrontzixa. (b). adjektiboa. (adierazkorra.) Puzkartia.   Pedorrero, -a. Oin be bota dok e, puzkarrontzi. Ik. purrutéro, puzkárti.
puzkárti, puzkártixa. (c). izena. Pedorrero. Kendu emendik puzkartixoi. Ik. purrutéro, puzkárrontzi.
púztu. (a). da-du aditza. Inflar(se), hinchar(se). Puztuidazu puxikia. Erruberei buruz "inflau" gehiago. txakúrra puzten ibilli. (c). esapidea. Aurpegi zikina duten neska-mutikoei zera esan ohi zaie: Zer, txakurra puzten ibilli aiz ala? .
puzúniau. (b). aditza. (Oñati) "Enconarse. Puzuniakorra: lo que es fácil de enconarse." (Izag Oñ).
puzúnixa, puzúnixia. (d). izena. Pasmoa, zornea.   Pus. Gutxi erabilia. Sin. pasmo.
ra. 1. ra-ra. onomatopeia. Ebagitzearen onomatopeia. 2. ra. onomatopeia. "Zeozer tarraztaka edo tiraka eruatia. Hemen zestua ipiñi lurrian eta pagatxa tira ta rrra!, haraxe." (SB Eibetno)
rádixo. RÁDIO. 1. rádixo, rádixua. (a). izena. RADIO. Irratia.   Radio. Zela dauzken telebisiño, radio..., alde danetatik kasik errezao erderaz. Don. 2. rádixo, rádixua. (a). izena. RADIO. Radio de rueda. Onek bi radio eukitze zittuen bakoitzak. Piña bakoitzak bi radio. Angel.
raka-raka. onomatopeia. RIKI-RAKA. "Rascar, rallar.   Hazka egin, birrindu." (SB Eibetno)
raketista. "Raketiakin jokatzen zeben andrazko pelotarixak. Eibar inguruan mordua juan ziran jokatzera Madrid, Habana, Mexico edo Barcelonara, 1930-1965 bittartian gehixenbat." (SB Eibetno).
rámal, rámalak. (d). izena. Riendas de caballería. Kabezeria, ta ara doianak pa ramalak. Don.
raréza, rarézak. (c). izena. Arrarokeriak.   Rarezas. Iñok ikututako ogirik ez jatia-ta, olakotxe rarezak zeuzkan. Adinekoei sarri entzuten zaie. Pluralean, batik bat. Sin. rarokeríxa.
ráro, rárua. (a). adjektiboa. Raro, -a. Pertsonez zein gauzez. Gizon ori raro utsa izan da beti./ Gauza raruak pasatzen die emen. euli zurixa baiño raruaua. esapidea. "Pertsona bereziez esan ohi da.   Perro verde. Lagaixok horri bake-bakian, euli zurixa baiño raruagua dok eta." (Zuaz Deb).
rarokeríxa, rarokerixía. (b). izena. Arrarokeria. Sin. raréza.
rarokóte, rarokotía. (c). adjektiboa. Arraro samarra.   Rariponcio, -a. Olako rarokote batekin ezkondu zan.
rarótu. (b). da aditza. Arrarotu. Aspaldixan mutil ori ziero rarotuta dago.
ras. onomatopeia. "Atrapar rápidamente algo. Gero, ras!, hartu eta barrura, ras!, potekaria bete arte." (SB Eibetno)
rasíau. 1. rasíau. (c). du aditza. RASÉAU. Paretak porlanez eta planaz berdindu igeltseroak.   Rasear. Rasiatzia ta pintatzia bakarrik falta jaku./ Llaniau baiño rasiau geixao esaten da, liso laga. Don. 2. rasiau. (c). du aditza. RASÉAU. Pasar el rasero. Garixa rasiauta izeten da imillaunian, eta bestia torretuta. Don. Ik. erreséro. 3. rasíau. (c). du aditza. RASÉAU. Pelotan, gogor eta behe-behetik jo pelota.   Rasear la pelota. Atzera etxuan joten, rasiau itte juan pelotia. Ik. kortáu, moztu.
rastel, rastéla. (d). izena. RESTEL, RESTREL. Ormigoiaren gainean josten diren kuadradiluak, gero egurrezko lurra botatzeko.   Rastrel. Ormigoian geiñian rastelak esate ako. Juantxo./ Gero eitte giñuan restrela; oingo kostruziñotan porlanan gaiñian ipintzen dan listoe ari restela esaten jako; erderazko izena izango da akaso, baiña restrela esaten jako. Benito. Rastelak egiteko haritza erabiltzen zen gehien, baina alertzea ere bai.