Hiztegia
probárri, probárrixa. (c). izena. PROBÁ ÁRRI. Proban erabiltzen den harria. La piedra que se arrastra en las pruebas.
probarrixa baiño astunaua izan. esapidea. Oso astuna izan.
probáu. 1. probáu. (a). du aditza. Probar. Un trabajo, una comida o bebida, etc. Eztau sekula langostaik probau./ Probau barik ezta jakitten. Intentatu, ahalegina egin zentzuan: aprobau edo aprobia eiñ, eta ahoko gauzak edo lan bat: probau. Baina aspaldian biak nahasi samar erabiltzen dira. Ik. apróbau. 2. probáu. (b). du aditza. Frogatu. Probar aportando pruebas. Juiziuan probauta geldittu ei zan etzeukala kulpaik.