Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
póte
potrotako
potrotako. PÓTRUETAKO. 1. pótrotako, pótrotakua. (b). izena. PÓTRUETAKO. Potroetako kolpea.   Golpe en los testículos. Baloiakin nik artu juat potrotakua. 2. pótrotako, pótrotakua. (b). izena. (arrunkeria.) PÓTRUETAKO. Negozioetan, politikan, etab., porrota.   Fracaso. Merkado Komunian sartziak kriston potrotakua emun jotsan enpresa orri./ Datorren eleziñuetan orrek artu bia juek potrotakua. POTROTAKUA ARTU edo EMON ia beti.
potrozórri, potrozorríxa. (c). izena. Ladilla. Sin. lapazórri.
pottolin. POTXOLIN. Ik. potóliñ.
potx-potx. onomatopeia. "Voz para llamar a los asnos y burros." (SB Eibetno)
potxo. Ik. pótxolo.
potxo eiñ. aditza. (Eibar) "Jolasetan, kanika-edo zuloan sartu. Iru bidar aleginduta gero, azkenian potxo ein dau." (AAG Eibes).
pótxolo. 1. pótxolo, pótxolua. (c). izena. POTXO, -UE (LEIN.). Kaniketan jolasteko edo artoa sartzeko, adibidez, lurrean egiten den zulotxoa.   Agujerito en el suelo. Urriñetik sartu dau potxolora./ Potxolo bakoitzera iruna artale bota. potxoloka. adberbioa. Jolasa: potxoloan kanika zeinek sartu. 2. pótxolo, pótxolua. (c). izena. Aurpegian, barre egiterakoan eta, sortzen den zulotxoa.   Hoyuelo. 3. potxolo, -a, potxolúa, -ía. (a). adjektiboa. Maitagarria, ederra, polita. Konotazio kariñosoz betea. Haurrez, batik bat.   Majo, -a, hermoso, -a. Oso mutiko potxolua dauke./ Zelako potxolia zan txikittan. Elkar maite dutenek "querido", "cariño", "bihotza" zentzuan erabiltzen dute. Bueno, potxola, biar arte.