Hiztegia
pikumélau, pikumeláua. (c). adjektiboa. Memelo itxurakoa. Persona de aspecto insustancial. Beti eskuak poltsikuan eta otz-arpegixa zeukan bati esaten gontsan pikumelaua. adj. gisa baino burla gisa da ezagunagoa.
piku ona euki. esapidea. Hizketan abila izan. Eu joan ari arekin berba ittera, ik piku ona daukak eta.