Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
pekátu, pekatúa. (a). izena. Pecado. pekatúa eiñ. (a). du aditza. Pecar. Zentzu literalaz gain, gaiztakeria, okerra, hanka sartzea egin. Florerua apurtu juan baloiakin, baina mutikuoi ixilik, bajakixan pekatua eindda zeuala ta.
Pekiñera bialdu. esapidea. (Eibar) Pikutara bialdu. Ixilduari eta juari Pekiñera! (AAG Eibes).
pekóso, -a, pekosúa, -ía. (a). adjektiboa. Pecoso, -a.
pekotza
© Jaione Isazelaia
pékotz, pekótza. (b). izena. BÉKOTZ, BEKOROTZ (IZAG ANTZ). Abere handiaren (behi, zaldi...) kaka.   Boñiga. Beixak ataixan ein ddau pekotza. Ale forman egiten dena (koneju, ardi...), korotz, eta hegaztiena ziriñ.
pélaje. 1. pélaje, pélajia. (c). izena. Itxura txarra, jazkeragatik, ilajeagatik edo edozergatik.   Pinta, facha; mala, por supuesto. Ikusi dozu Klaran semiak zelako pelajia daukan? / Aspaldi ontan Ixidrok artu dau pelajia./ Langile fiña da, eztauka aurrenengo pelajia baiña. 2. pélaje, pélajia. (c). izena. Itxura txarreko pertsona.   Persona de mala pinta. Zuan alabia alako pelaje batekin ikusi najonan./ Pelaje batekin ezkondu zonan azkenian.