Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
óstia
ótadi
ótadi, ótadixa. (c). izena. ÓTAI, OTAROI (ARAM.). Otadia.   Argomal. Otadixan sartu eta kristonak ein giñuzen urten ezindda. Ik. lúarri.
ota-jaiki, ota-jaikixa. (d). izena. Otea jotzeko tramankulua. Ik. artájaiki.
ota-kerten, ota-kertena. (c). izena. Ota-makila. Palo de argoma. Ik. óta.
otálora, otáloria. (c). izena. Otearen lora.
otá-lur, ota-lúrra. (c). izena. Lehen otea egondako lurra; lur ona.   Tierra donde hubo un argomal, buena para la labranza. Ota-lurrian patata ona eitten zuan.
ota-móltso, ota-moltsúa. (d). izena. Ota-sastraka, orpo bakarretikoa nahiz gehiagotikoa.   Argoma, referiéndose a su copa. Bultza eiñ eta ota-moltso gaiñera jausi nitzuan. Aura be otamoltso majua don. (d). esaera. Pertsona karakter txarreko eta inori onik opa ez dionaz esan ohi da. Aura be otamoltso majua don.
otamoxtarrak. "Los de Legazpia, Gabiria, Ezkioga, Urretxua, Zumarraga." (Izag Antz)
ótana, ótania. (c). izena. Opil zapala, gutxi harrotua, Arabakotzat jotzen dena.   Otana, cierto pan redondo, aplastado, compacto, al parecer de origen alavés. Ogi zuri, Arabakua ero, ogi aplastauoi; otania; arrotu barekua. Klem. Lauko ogixa ere deitzen ei zitzaion.
otanero, otanerue. (d). izena. (Leintz) Okina. Aek Sin. panadéro.
otari. OTAI. Ik. ótadi.
ótarra, ótarria. (d). izena. Esku-saskia.   Cesto. Berak ezpaeukan animoik, istantzerarte ibilli lanian, da artu otarria ta etxera aguro, laga afaixai-tta. Hil. Ik. kótzara, zésto.