Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
or
órdena
órdena. 1. órdena, órdenia. (b). izena. Agindua.   Orden. Amarretan tabernia ixteko ordenia daukau. 2. órdena, órdenia. (b). izena. Txukuntasuna.   Orden. Kuartuan ordena puxkat jarri biot.
ordénau. aditza. 1. ordenau. (b). du aditza. Agindu.   Mandar, ordenar. Molak atakia ordenau juan goizian goizetik. 2. ordenau. (b). du aditza. Ordena jarri.   Poner orden. Badaukazu lana etxia ordenatzen. 3. ordenau. (c). da-du aditza. Ordenar(se) como sacerdote. Aittasantuak abade beltzak ordenaittu./ Ogetabost urtekin ordenau zan.
órdez. 1. ordez. (b). posposizioa. En vez de, en lugar de. Pelikulian ordez partidua botatzen dabe./ Obe ziñuke estudixatzia firin-faran ibilli ordez. Aurrean ZEREN edo aditz partizipioa duela. Sin. partez. 2. ordez emon. esapidea. Ik. ordían emon.
ordézko, ordezkúa. (b). izena. Ik. órde.
ordi, ordixa. izena. (Eibar) "Mozkorra, zentzu peioratiboagoan. A gizon ordixa, kalerik kale famelixian lotsagarri.
ordiázko, ordiazkúa. (c). izena. Ordezkoa, ordea. Ik. órde.
órdigas!. (b). interjekzioa. LA ÓRDIGA!. Birao leuna.   Maldición suave. Ordigas! Giltzia laga juat kotxe barruan./ LA Ik. óspera!.