Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
odol gutxiko
ogéi
odol gutxiko. Sin. odólbako.
odol-igesi, odol-igesixa. izena. Hemorragia.
odól-járixo. (d). ODOL-IGESI, ODOL-JUAN. Hemorragia. -Emakumiak eta, odol-jarixua esate jakuan hemorragia bati. Odol-jarixua be bai, tta odol-juana be bai. odol-igesi, odol-igesixa. izena. ODOL-JUAN. Hemorragia. Emakumiak eta, odol-jarixua esate jakuan hemorragia bati. Odol-jarixua be bai, tta odol-juana be bai.
odól-jatsi, odol-jatsixa. (b). izena. Behiek erditzearen ondorioz izaten duten hemorragia. Oinetara jaisten da odoljarioa. Odola-jatsixa daukan ero, onekin topate notsan, da au ra bisturixa, Bix. Perratzaillea da sendatze lanetan aritzen dena.
odól-juan, odol-juána. (d). izena. Ik. odól-járixo.
odóloste. 1. odóloste, odólostia. (a). izena. Odolkia.   Morcilla. Babak odolostiekin, ikazgiñen jana. Ik. búzkantz, mórtzilla. 2. odóloste, odólostia. (a). (lagunartekoa.) (argot). Biguna dagoen zakila.   Pene flácido. Hogetamar zerbeza edan ostian, ordua aillegau zanian, odolostia moduan najakan: haundi-haundixa, bigun-biguna eta bal-baltza, ezetarako be ez! (TSE Berb). Hogetamar zerbeza edan ostian, ordua aillegau zanian, odolostia moduan najakan: haundi-haundixa, bigun-biguna eta bal-baltza, ezetarako be ez! (TSE Berb).
odóltsu, odoltsúa. (b). adjektiboa. Odol asko duen gauza. Odoloste onek odoltsugixak die.
odolústu. (c). da-du aditza. Desangrar(se). Anbulantzia etorri bittartian odolustu zan.
óe, óia. (a). izena. OBE, OGE. Cama. Lekuzkoetan: Lekuzkoetan: obetik, obera obeko, eta baita ogetik, ogera, ogeko entzuten da oetik, oera, oeko adina. Oera esaten baxok, oera naiko xok. esaera. Umeak ohera bidaltzeko esaldia.
ohia berotzekua
© Jaione Isazelaia
oia berotzeko, oia berotzekua. (d). izena. Aberats etxetan izaten zen ohea berotzeko tresna.
oeadar. Ik. kamádar.
oe-búru, oe-burúa. (c). izena. Cabecera de la cama.
oe-errópa, oe-erropía. (c). izena. OBE-ERROPA, OEKO ERROPA. Izarak eta almoadazalak. Len ezkontzeko oe-erropia ein biar izete zan ugari.
óepe, óepia. (b). izena. Ohe azpia. Oepiak noiz garbittu biaittuzu?
oerátu. (c). da-du aditza. OBERÁTU, OGERATU. Acostar(se). Bart berandu oeratu naiz./ Atzo berandu oeratu neban umia.
ofendídu. (a). da-du aditza. Ofender(se). Ofendidu baaut barkatu.
ófensa, ófensia. (b). izena. Ofensa. Orrendako ofensa aundixa da berai ika eittia.
ofiziále, ofizialía. (d). izena. Oficial, obrero cualificado. Ze irabazte jok zuen taillerrian ofiziale batek?
ófizio, ófiziua. (a). izena. Lanbidea.   Oficio. Len ofiziua ikasitta lana izate zan. Oiñ bapez. Azen.: ofízio ere bai. ofiziua emon. (b). aditza. Ofizio bat ikasi eragin. Gurasuak nik ofiziua ikestia nai zeben, neri ofiziua emotia, ta aura etzeben pentsatzen ofiziua zanik. Martin. ofiziua ikasi. (b). aditza. Lanbidea ikasi. Bai, arotzeixan ofiziua ikesten ibilitxa nao gerra aurretikan. Ez genduan asko ikesi e. Gero gure kasetara geixao ikesi genduan, zeatxik eze ofiziua ikestera joan, da betik piontzia. Sebas.
ofízioko, ofíziokua. (c). izena. Obrero cualificado. Orren aitta be ofiziokua zan. Azen.: ófizioko ere bai.
ogatu. Ik. obátu.