Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
ode-lauso
odól-jatsi
odól-jatsi, odol-jatsixa. (b). izena. Behiek erditzearen ondorioz izaten duten hemorragia. Oinetara jaisten da odoljarioa. Odola-jatsixa daukan ero, onekin topate notsan, da au ra bisturixa, Bix. Perratzaillea da sendatze lanetan aritzen dena.
odól-juan, odol-juána. (d). izena. Ik. odól-járixo.
odóloste. 1. odóloste, odólostia. (a). izena. Odolkia.   Morcilla. Babak odolostiekin, ikazgiñen jana. Ik. búzkantz, mórtzilla. 2. odóloste, odólostia. (a). (lagunartekoa.) (argot). Biguna dagoen zakila.   Pene flácido. Hogetamar zerbeza edan ostian, ordua aillegau zanian, odolostia moduan najakan: haundi-haundixa, bigun-biguna eta bal-baltza, ezetarako be ez! (TSE Berb). Hogetamar zerbeza edan ostian, ordua aillegau zanian, odolostia moduan najakan: haundi-haundixa, bigun-biguna eta bal-baltza, ezetarako be ez! (TSE Berb).
odóltsu, odoltsúa. (b). adjektiboa. Odol asko duen gauza. Odoloste onek odoltsugixak die.
odolústu. (c). da-du aditza. Desangrar(se). Anbulantzia etorri bittartian odolustu zan.
óe, óia. (a). izena. OBE, OGE. Cama. Lekuzkoetan: Lekuzkoetan: obetik, obera obeko, eta baita ogetik, ogera, ogeko entzuten da oetik, oera, oeko adina. Oera esaten baxok, oera naiko xok. esaera. Umeak ohera bidaltzeko esaldia.
ohia berotzekua
© Jaione Isazelaia
oia berotzeko, oia berotzekua. (d). izena. Aberats etxetan izaten zen ohea berotzeko tresna.