Hiztegia
négu, negúa. (a). izena. NEGUGORRI. Invierno. NEGUGORRI, negugorrixa. El crudo invierno. Udazkenian egurra xeetu ezian negugorrixan izaten die kontuak./ Eztakitt ze egun zan, baiña negugorrixa zan beintzet.
negu eta uda. (c). esapidea. UDA ETA NEGU. Beti, etengabe. Gero jantzixa be izaten zan ba, abarketak eta galtzak, negu ta uda, ez gero kanbixatzeko zerik. Udan einddako soiñekua Gabonzarko ferixakuan be, jertsiakin. Hil.
neguko txori, neguko txorixa. adjektiboa. (Eibar) "Gogo gabe, bakarrik ibiltzen denari buruz esaten da. Neguko txorixa dirudi, otzak kukulduta.
negu-madári.
1. negu-madari, negu-madaríxa. (c). izena. Pera de invierno. Negu-madarixak Gabonak paiño lenao eltzen die. Mota bat baino gehiago dago.
2. negu-madari, negu-madaríxa. (d). izena. (eufemismoa.) Guardia civil. Aurten be Senpererakuan an zittuan mugan negu-madarixak. Berdetasunagatik ziur asko. Bergaran gutxi erabilia; inguruetan gehiago.
negu-mútil, negu-mutílla. (d). izena. Neguan tripatruke etxean hartzen zen langilea. Udazkenian etortzen zien lenao; negurako tenporadetan be bai. Neguan esate jakuen negumutílla. Tripatruke egoten zittuztan. Soldataik barik, tripatruke, negumutill. Da udan jornalerua-ero, olaxe. Bertakuak seguramente, amengotxe zerak. Famelixa baten igual zeren ba iru seme eta bat etxian gelditzen zan, baiña bi igual ibilliko zien udan Araban, Naparruan teillegin ero eren lanetan, beste batzuk arrantzan itxasuan, da abar, eta gero negua etorrittakuan ba etxera. Da etxian danendako, lau ero bost mutill daren lekuan ba geitxo zan, da gutxiao daukan batek negumutill, batzuk egurra preparau, lantein bat eiñ, zerak eitteko. Negumutill. Don.
neguta gorri, neguta gorrixa. (d). izena. NEGUTA PAPÁRGORRI. Pyrrhula pyrrhula.. Camachuelo común. Sin. lorabotatzaille, txonta erreal. Sin. motatxóri.
negute, negutia. izena. "Negu sasoia. Aurten ezagun da negute ona doiarrela, zelai danak berde-berde dare ta." (Lar Antz).
negútu. (d). aditza. Eguraldiak negu itxura hartu. Maiatzan bata eta zela negutu daben. Ezta zuza asko erneko.
nekagárri, nekagarríxa. (c). adjektiboa. Nekatu egiten duena. Se dice de las cosas que producen cansancio. Oso nekagarrixa da azpi-etaratzia.
nekátu. 1. nekatu. (b). da-du aditza. Cansar(se). Gustoko lanian ezta nekatzen erdi galdurik egon da baina berriro indartzen ari da.
Kantsau erabiliagoa da. Nekatu erdi galdurik egon da baina berriro indartzen ari da. 2. nekatu, nekatúa. (b). izena. Cansacio, fatiga. Egundoko nekatua artu giñuan satsak etaratzen. Sin. kantsáu.
néke, nekía. (b). izena. Esfuerzo físico. Neke aundiko lana da ikazgintzia./ Ofizinako lanak eztauka nekeik, baiña badauzka bere alde txarrak. Lanari buruz, batik bat.