Hiztegia
neketia. (d). Neke-lana edo. Testuinguru honetan jaso dugu bakarrik: Ik. arilketa. Trangetia olgetia, ta ailketia neketia. esaera.
nekétsu, neketsúa. (c). adjektiboa. NEKÓSO, ÚA. Fatigoso, -a. Ezta lan neketsua baiña bai gogaikarrixa./ Lan nekosua da kataekua./ Eizal baserri nekosua da oso e. JJp. Ik. kantsáu.
nékez. 1. nekez. (b). adberbioa. Con dificultad, difícilmente. Nekez igo dau kotxiak aldapia. Batzuetan, "arraroa litzateke" edo: Nekez aaztuko jako ari zorionak emutia./ Nekez ikusikozu aura txikituak pagatzen./ Nekez entzungo jatzu ari maldiziñoik. nékez etórri. (c). esapidea. Berandu etorri. Autobusa gaur nekez dator./ Aurten nekez etorri da negua./ Bagatoz, nekez baiña seguru.
2. nékez, nekéza. (a). adjektiboa. Zaila. Difícil. Oso nekeza ei da alemana. Sin. zail, gaitz (gutxiago erabiliak). Sin. gáitz. Ik. fázill.
nekéztu. (c). da-du aditza. Nekeza bihurtu, zaildu. Volverse difícil, dificultar. Nekeztu ein da lana billatzia./ Beltza izatiak nekeztu zotsan bizimodua. Sin. zailddu. Ant. erréztu, samúrtu.
neófito, neófitua. (d). adjektiboa. LEÓFITO. Neófito, novato. Tratoriakin mugatik bera jausi da, neofito xamarra be bada ta.
Gutxi entzuna.