Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
máun, máuna. (d). izena. MAÓI, MAÓIA. Tela de mahón. Mauna izan da Bergako telia. Sin. ankiñ. maunézko, maunezkúa. (b). izenlaguna. De mahón. Maunezko prakan modukoik eztago lanerako./ Zein alkondara, maunezkua ala tergalezkua?
maupiri, maupirixa. adjektiboa. (Antzuola) "Aurpegia puztuta izatea. Gizen normala ez denean, botikengatik-edo gizendutakoa, normalean. Ori da maupirixa daukazuna begittan! (Begixak puztuta izatea)./ Aurpegi maupirixa daukazu." (Lar Antz)
maupirittu. aditza. (Antzuola) "Maupiri egin. Orrek begi ondua maupirittuta dauka." (Lar Antz).
mausia
© Jaione Isazelaia
máusa, mausía. (d). izena. . Sambucus ebulus. Yezgo. Intxusaren, flotaren, antzerakoa da oso itxuraz bai erabileraz, bere lora zuri eta guzti. Intxusa zuhaixka den bezala, mausa belar handia da, pertsonaren altura har dezakeena eta lur gozoak maite dituena. Asko erabiltzen da sudurrerako, eztarrirako eta baita labatibak egiteko ere. Bere mintzaz erretrapuak egiten dira.
máxkal, maxkála. (b). adjektiboa. Maskala.   Flojo, -a, débil, sin fuerza. Ardau au oso maxkala da./ Noraiño aillegatzia pentsatzen dok kotxe maxkal orrekin. Edariez asko.
maxkáldu. (b). da aditza. Debilitarse, perder fuerza. Txanpana bein zabaldu ezkero maxkaldu eitten da.
maxkar, maxkarra. (d). adjektiboa. Argaldua, itxura eskasekoa.
maxkartu. (d). da aditza. "Pertsona urteekin txikitu eta gastatu. Iñaxi aspaldian maxkartuta dao." (Lar Antz) komentario 1