Hiztegia
malapartáu, malapartáua. (c). adjektiboa. (adierazkorra.) Aldrebesa (bai lekua, bai pertsona), suerte txarrekoa, gauzak aldrebes irteten zaiona. Se dice, sobre todo, de las personas o parajes abandonados de la mano de Dios. Familixa orrek suerte malapartaua dauka, gero./ Ondo malapartaua dok gizajuoi./ Paraje malapartauan dago Aizpurutxo.
malápata, malápatia. (b). izena. (lagunartekoa.) Suerte txarra. Mala pata, mala suerte. Aspaldixan egundoko malapatia darabille beixekin.
malátu, malátua. (c). "Canal depósito de molino." (Izag Oñ). Bergaran bada Málatu izeneko baserri bat, errota izandakoa.
malatx, malátxa. (d). izena. Gaztaigintzan esnea irabiatzeko erabiltzen den makilatxo belarriduna. komentario 1 Sin. zákill.