Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
légatz
lekeitio bedar
lekeitio bedar. Ik. barrábas bedar.
léku, lékua. (a). izena. Tokia.   Lugar. (ondorengoak ere egiten dira toki-rekin). Sin. tóki. -en lékuan. (b). juntagailua. -en ordez. Kabiarran lekuan angulak egon izan balie etzan asko sobrauko. leku ederrían ere bai. LEKU EDERRÍAN. LEKU EDERRÍAN ere bai. léku eiñ. (b). aditza. Hacer sitio. Leku eidazue, neu be zuekin nator da. Baita leku batean, lantoki batean, adibidez, sustraitu. Ori errekauak eitten asi zan da ikusi; bera da aintzen dabena. Laster ein ddau leku. lekutáko, lekutakúa. (b). izenlaguna. De cuán lejos. Holandako letxugak? Jesus, lekutakuak./ Lekutako kontuekin zatoz oiñ. lekútan. (b). adberbioa. (adierazkorra.) Zein urrun.   Cuán lejos. Aspirinia bia dozula? Lekutan dago farmazia. (Adierazkorra, ondorengo guztiak bezala). LEKU EDERRÍAN ere bai. lekutára. (b). adberbioa. A cuán lejos. Almeriara? Lekutara eruan bia zaittue soldau./ Lekutara datoz diru-eske. lekutáraiño. (b). adberbioa. Hasta cuán lejos. Lekutaraiño aillegau zien urak. lekutátik. (b). adberbioa. Desde cuán lejos. Lekutatik etortzen da jentia UNEDera.