Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
lardatx
lárregi
lárregi. 1. larregi. (a). zenbatzailea. (Leintz, Ubera) Gehiegi.   Demasiado. Barriketa larregi dauka gauzonerako. Sin. géixegi. larregiko, larregikua. (b). adjektiboa. Gehiegizkoa. Larregiko beruak ein dittu. 2. lárregi, lárregixa. (a). izena. (Leintz, Ubera) Gehiegia.   Lo demasiado. Larregixa eztok ona ezertarako. Sin. géixegi.
larréleku, larrélekua. (c). izena. Abereak larratzeko lekua. Larreleku ona da Urbixa. Ik. espárru.
lárri. 1. larri. (a). adberbioa. En apuros, apuradamente. Larri nabill lana akabau ezindda./ Diruz larri gabitz. lárri ártu. (c). esapidea. Ponerle en apuros. Galartzak larri artu eban Retegi. Sin. estu artu. lárri ibílli. (b). esapidea. Lo más seguro, me apostaría algo, a que. Larri ibilli gaur be Realak galtzen. Beraz: larri ibilli... -tzen. lárri tta éstu. (b). esapidea. Muy apuradamente. Larri tta estu zoian mutikua kalabazak notetan zittuala amai erakustera. larríxak émon. (c). esapidea. LARRITTASUNAK EMON. Ser presa del miedo, de la angustia. Frenuak apurtu jakon da larrixak emon zotsanian salto ein zeban autotik./ Guardazibillak atia jo zeben da larrittasunak emon zotsanian bere buruari ein zotsan tiro. Denborazkoetan, ia beti. 2. larri, larríxa. (b). adjektiboa. Angustioso, -a, apurado, -a. Momentu larrixak pasau zittuen batzuk ufalekin./ Izardi-larrixak urtetzen zostan. Ik. izardi-larri. 3. larri, larríxa. (c). adjektiboa. Xehearen kontrakoa.   Se usa en oposición a xehe: molido, hecho harina. Azkue lo define así: "Fragmento o pedacito mayor que el 'apur' y menor que el 'puska' o 'zati'". Bastante grabilla larrixa bota dabe basarriko bidian./ Artiriña larrixaua izaten da gariiriña baiño.
larriáldi, larrialdíxa. (c). izena. Osasunez edo diruz, batik bat, gaizki ibiltzen deneko aldia.   Mal momento, de dinero o salud, principalmente. Larrialdixak pa, osasun txarraldixa be bai, diruan problemak pe bai, tta gauza asko izan leikek. Estualdixa ba diru faltia geixao. Klem. Ik. estuáldi.
larrigúra, larriguría. (c). izena. Larritasuna, botagura, urdailetik datorren ondoeza.   Náuseas, arcadas, ganas de vomitar. Bazkalostian egundoko larriguria euki dot, estomagua oztuta ero. Sin. larrittasun. Ik. botagúra.