Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
korrókoe, -i
koskoittu
korrókoe, -i, korrokóia. (b). izena. Portu inguruetan bizi den arrain ugaria.   Corcón. Korrokoia oso bastua ei da. komentario 1
korrosa. Ik. lo-korrósa.
korroskára. 1. korroskara, korroskaría. (c). izena. Aupeza.   Eructo, regüeldo. Turkian maixan korroskarak botatzia edukaziño onan seiñale ei da. Sin. áupez. 2. korroskara, korroskaría. (c). Ronquido. Ik. lo-korrósa.
kórse, korsía. (c). izena. Corsé.
kórta, kórtia. (a). izena. (Angiozar, Eibar, Elgeta, Ubera) Ukuilua.   Cuadra. Sin. záltai.
kortátxur, kortatxúrra. izena. Palarra. Ik. pálar.
kortáu. komentario 1 1. kortáu. (b). da aditza. Mudarse la leche. Udan errez kortatzen da esnia. Sin. zurbilddu, galdu, mudau. 2. kortáu. (b). da aditza. Lotsaz, harriduraz edo beldurrez kokilduta gelditu.   Cortarse. Lapurra zein zan jakin nebanian kortauta geratu nitzan./ Neskekin kortau eitten da. KORTAUTA GERATU, batik bat. Sin. moztu. 3. kortáu. (c). du aditza. Pelotan, pelota rasetik jo, pelota aurre samarrean utziz.   Cortar, rasear la pelota. Atzera jo biarrian geixao kortau biar eban. Sin. ebági, rasíau.
kórte, kórtia. (c). izena. Belar ebakialdia.   Corte de hierba. Zenbat korte emon dotsazue sekula-bedarrai? Bibelarraren ondorengo ebakialdiari irugarren kortia deitzen zaiola diosku Donatok.
kortejau. (b). aditza. Cortejar. Aspaldixan kortejatzen dabill, baiña oiñ artian ez dau kulaperik baiño artu. (AAG Eibes).
kortíau. (c). du aditza. Botatako zuhaitza neurri jakineko zatietan ebaki.   Cortar en troncos de determinada largura un árbol derribado. Atzo botatako piñuak kortiatzen dabill motozerriakin.
kortiña. Ik. kúrtiña.
kortxetak
© Jaione Isazelaia
kórtxeta, kórtxetia. (d). izena. Corchete. Kortxetia da ori sakatuta sartzen dan ori, zulotxuan sartzen dan ori. Don.
kórupe, kórupia. (b). izena. Koru azpia. komentario 1
kosk. Ik. káusk!.
kóska. KOXKA. 1. kóska, kóskia. (b). izena. KÓXKA. Desberdin-unea, irtenune txikia.   Pequeño saliente. Aintxintxika zoiala koska baten estropuzau ta muturrez aurrera jausi zan. 2. kóska, kóskia. (c). izena. KOXKA. Korapiloa (irudizkoa).   El quid de la cuestión, la dificultad. Euskal Herrixa baketuko bada negoziau ein biar, da or jaok koskia. 3. kóska, kóskia. (c). izena. (Eibar) KOXKA. Zorra.   Deuda Amaika koxka baeukan Mototxenian. Bitoriano billurtzen zan atian ikusten zeban bakoitzian. (SM Ezten). Sin. káska.
koskábillo. komentario 1
koskabillua
© Jaione Isazelaia
1. koskábillo, koskábillua. (d). izena. Kanpai hotseko bolatxo borobila.   Cascabel. Koskabilluak, kanpanilla borobiltxo orrek, txikixok. Klem. 2. koskábillo, koskábillua(k). izena. Potroak.   Testículos. Sokatik txintxiliz geratu nitzanian koskabilluak aora etorri jatazen. Sin. barrábill, potro, árrautza. koskabilluak ximurtu. (c). esapidea. (lagunartekoa.) Acojonarse. Arro etorri dok, baiña kankaillu aura aurrian jarri jakonian, majo ximurtu jakozak koskabilluak. (TSE Berb). ximúrtu. (a). da-du aditza. ZIMURTU. Arrugar(se). Praka zuri orrek belaxe ximurtzen die.
koskábillo bédar, koskábillo bedárra. (d). izena. . Celidonia menor. Ik. potro bédar.
koskara. Ik. kauskára.
koskéra, koskería. (d). izena. Uztarriaren partea. Ik. lepera, -e.
kosko. Ik. burdíña-kósko, izótz-kósko.