Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
kolamílano
komantelabu?
kolamílano, kolamílanua. (b). izena. Mirubuztana, elkarketa mota bat.   Cola de milano. Orrek dia bi karrera, eta enkuentruan bata ipurdixa sendo, ezpana dakona, da bestia da egurran beia, eta a kolamilanuan sartzen da barruan, eta ori sartuta gero espigia sartzen da senduan. Jesus. Sin. mirubuztan.
kola-ontzi, kola-ontzíxa. (b). izena. Kola berotzeko ontzia. Txokolate ontza moruan izaten zien, da aura urtu ur berotan da eitte zan; da beti eote zien kola-ontzixak baño-marian. Kolia oztia izate zan
kolatz, kolatza. izena. (Aramaio) "Itxura ederrekoa (pertsonekin). Kolatz ederreko gizona (gizon ederra, elegantea)./ Orrek dauko kolatza (kokote ederra).
kolaziño, kolaziñua. izena. (Leintz) Bocado. Kolaziñua ein jonat eta ekarrin otxaba bat ardau. (Aran Gatz). komentario 1
kolera, kolerie. izena. (Leintz) Haserrea.
kolgadúra, kolgaduría. (a). izena. Esegilekua.   Colgadura. Zenbat aldiz esan biot txamarrak kolgaduran lagatzeko. Sin. eségileku.
koliflora. Ik. koniflóra.
kólko, kolkúa. (a). izena. Lepotik titien bitarteko saila.   Espacio entre el cuello y los senos. Txorimalo orrek ura bota dost kolkotik bera./ Kolkua bete keixa batu neban. Erdaraz ere "agua por el kolko" entzun ohi da hemen. Ez du, dirudienez, erdal kide zuzenik. komentario 1
kollar. 1. kollar, kollarra. Collar. 2. kollar, kollarra. izena. "Especie de yugo para burros." (SB Eibetno).
kólmillo, kólmillua. (b). izena. Letagina.   Diente incisivo, colmillo.
kolóre, koloría. (a). izena. Color. koloreik ez egon. esapidea. KOLOREIK EZ EUKI. Alde nabarmena egon. Retegi eta Galartzan arteko partiduak etzeukan koloreik. kolóriak bajáuta. (c). esapidea. Zurbil, kolore onik gabe, norbait. Gaur ikusi dot Exekiel, da koloriak ziero bajauta dago. Ik. bajau.
kolóregórri, kolóregorríxa. (b). adjektiboa. Kolore gorriko pertsona edo gauza. Koloregorri bat da Elusuko abadia. komentario 1
kolórezúri, kolórezuríxa. (b). adjektiboa. Zurbila.   Pálido, -a. Mutill kolorezuri batekin ikusi dot.
kolorgia
© Gorka Ortega
kolórga, kolorgía. (d). adjektiboa. Kolore gabea, kolorea galdu duena.   Descolorado. Kolorgia, kolore zurixa ero kanbixautako koloria; babak-eta urak pasautakuan, koloria kanbixautakuan, kolorgak. Personia be bai, gaixuak-eta: “kolorgatuta dao”. Klem. Ik. kolorgátu.
kolorgátu. (d). da aditza. Kolorea galdu, bai gauzak, bai pertsonak.   Perder el color. Aurten babak ziero kolorgatu die. Ik. kolórga.
kóltxilla, kóltxillia. (c). izena. Neguan ohe gainean ipini ohi den manta lodia, koloretako irudiak izan ohi dituena.   Colchilla.
koltxoe, -i, koltxoia. (a). izena. Colchón.
koltza. Zumitzezko egitura?   Entramado de fleje?
komádrona, komádronia. (c). izena. Comadrona, partera. Sin. partéra.
komante. adberbioa. (Leintz) Sarri, batez ere. Etim.: «comunmente». (?). Ik. agitz.