Hiztegia
koláda, koladía. (a). izena. Galda, salda; metal urtua. Colada. Koladia gertatzen da oiñ segittuan, ordubetian, baiña ni juan nitzanian etaratzen giñuan egunian zortzi kolada, eta gero aillegau giñan amabi koladara. Xub. Sin. salda.
kolamílano, kolamílanua. (b). izena. Mirubuztana, elkarketa mota bat. Cola de milano. Orrek dia bi karrera, eta enkuentruan bata ipurdixa sendo, ezpana dakona, da bestia da egurran beia, eta a kolamilanuan sartzen da barruan, eta ori sartuta gero espigia sartzen da senduan. Jesus.
Sin. mirubuztan.
kola-ontzi, kola-ontzíxa. (b). izena. Kola berotzeko ontzia. Txokolate ontza moruan izaten zien, da aura urtu ur berotan da eitte zan; da beti eote zien kola-ontzixak baño-marian. Kolia oztia izate zan
kolatz, kolatza. izena. (Aramaio) "Itxura ederrekoa (pertsonekin). Kolatz ederreko gizona (gizon ederra, elegantea)./ Orrek dauko kolatza (kokote ederra).
kolaziño, kolaziñua. izena. (Leintz) Bocado. Kolaziñua ein jonat eta ekarrin otxaba bat ardau. (Aran Gatz).
komentario 1