Hiztegia
kiribíllau. aditza. 1. kiribillau, kiribilláua. (c). adjektiboa. KIRIBILL. Kiribilotsua; ileagatik batik bat. Ensortijado. Illia be bai kiribillaua, ta erozeiñ ari be kiribillauta egon leikek. Klem. 2. kiribillau. Ik. kiribíldu.
kiríbillo, kiríbillua. (d). izena. Remolino de pelo, ensortijamiento. Mikel txikixak oso kiribillo polittak dauzka illian./ Zeiñek eiñ ddotsu kiribillo orrek?
kiríbista, kiríbistia. (b). izena. Bi borobileko korapiloa, zapatei egiten zaiena, adibidez. Lazada. Kiripistia, puntatik tira ein dda prast! libratzen dana. Don.
Ik. erróseta.
kiríka, kirikía. (d). izena. Oiloen gaixotasuna; mihi azpian sortzen zaien zerbait; lepoa luzatu eta "kiik" hotsa egiten dute. Enfermedad de las gallinas. Etxakixat ze eukitzen daben auan. Kirikia kendu be itte jotsek; zeozek emute jotsek, etxakixat ze izeten dan; traban bat ero. Lepua luzetuta kika. Klem./ Eukitzen dabe ba mingaiña, ba aren azpixan eukitze zeben zan bat, da arek itte zotsen kik. Eta arek jateko traba itte zotsen, da jostorratz bat artu, ta kendu itte jakuen.” Klem.
komentario 1