Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
kárrajo, -u
karriatzáille
karriatzáille, karriatzaillía. (c). izena. Garraiatzen duena. Ijittuak karriatzaille goorrak izeten die. Don.
karríau. (b). du aditza. Garraiatu.   Acarrear, transportar. Atzo bi burkara garo karriau giñuzen./ Mozkorra karriau ezindda ikusi neban.
kárrill, karrílla. (d). izena. Trenbidea. Beste batzuk karrillian, karrillían enpliatzen zien. Pezeta bi jornala. Aniz. Hitz ia galdua. Sin. trenbíde.
karrío, karriúa. (b). izena. Acarreo. Ansolak eitteittu lasto-karrio geixenak. Inesiboan, batik bat: KARRIUAN. karriúan. (b). adberbioa. Garraiatzen. Piñu karriuan dabitz jota sua./ Burdixakin karriuan zebillela errekatxora jausi zan burdi ta guzti./ Zeiñek ein bia dau karriuan?
kárro, kárrua. (b). izena. Zaldi-gurdia.   Carreta de caballos. Lau ijitto-karro pasau die./ Oiñ eztabill karroik bidetan. Asto edo mandoena ere bai. Idi edo behiek tiratua, BURDI. Ik. tríbuli, kótxe.
kárta. 1. karta, kartía. (a). izena. Gutuna. Kartia dago zuretako. 2. karta, kartía, -ak. (a). izena. Naipe. Bota daukazun kartaik altuena./ Etara kartak, brixkan ein biou ta kártak. (a). Naipes. Etara kartak, brixkan ein biou ta. kártetan ein. (a). aditza. KÁRTETAN JOKATU. Jugar a cartas. Ik. karta-jóku.
karta-jóku, karta-jokúa. (c). izena. El juego de los naipes. Ari be gustatzen jako karta-jokua.