karrakára, karrakaría. (d). onomatopeia. Karrakada. Haustura-hotsa edo antzeko zerbait adierazten duen izen onomatopeikoa.Bai, brintzatzen dan egur bat ero; karrakaria etara dau. Klem.
karrama, karramia. izena. "Carda para purificar el lino, peine de cardar." (SB Eibetno).