Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
kánpora!
kápa
kápa, kápia. (d). izena. Antzinako prenda, jende handiak edo aginpidea zuenak erabilia, batik bat.   Capa. Nik Elusuko ori entzuten neban kapiakin juten zala, da zala auzo-alkatia, auzoko rejidoria. Don.
kapadóre, kapadoría. (c). izena. Irentzailea.   Capador. Sin. kapatzeille. Ik. iréndu.
kapáin-gónaiza, kapáin-gónaizak. (d). (Elosu) KANPAINA-GONAZI (ELOS.). . Ardia mozteko guraizeak.   Tijeras de esquileo. Guk amen artazixak esateotsau, baiña ardixak moztekuai kapain-gonaizak esate jakuek emen Elusu aldian. Don.
kapáiñ. 1. kapaiñ, kapaiña. izena. (Antzuola) "Artilea lantzen eta harrotzen zuen pertsona. Gero ile harekin mantarrak egiten zituzten." (Lar Antz) Ik. mantar. 2. kapaiñ, kapaiña. adjektiboa. (Antzuola) "Txapuzeroa, lan egitea gustatzen ez zaiona, nagia..." (Lar Antz). 3. Kapaiña. izen propioa. Bergarako familia baten ezizena. Biar mendira goiazek Kapaiña ta bixok. Familia osoaz jarduterakoan: Kapáiñanekuak. KAPAI
kapárra, kaparría. (d). izena. KAPAR. Garrapata. Beltza, biribil-biribilla, pegatzen dana gorputzian personiai ero animalixiai; odola txupatzen dabena. Klem./ Bat da kaparria; gelditzen da ola eldu ta azkura emuten dabena, eta artu ta erreza kentzen: tak!, librau. Beste bat izeten da flako-flakua ta aundixaua, xapala, xapala; ia aura aragixan barrura sartzen dok. Ari ákaiñia. Akaiñia ezta potolotzen, beti flako eoten da, ta kaparriak janalan botia bezelaxe, atzenerako errebentatzeko moduan jartzen da. Don. komentario 1 Kaparría pótruetan baiño astúnaua. (d). esaera. (arrunkeria.) Petrala, gogaikarria. Kaparría pótruetan baiño astúnaua. Ik. ákaiña.