Hiztegia
kánpo. 1. kánpo, kánpua. (b). izena. El campo. Guazen siestara, kanpua irabazten jaok eta./ Aurtengua urte ona kanpuandako. Goiko testuinguruetan, gehienbat. Laborantza-lurra, landaretza... zentzuan. Baina gaztelerazko "la ciudad y el campo" bereizketarako ez da erabili ohi.
2. kánpo, kánpua. (a). izena. Lo exterior, fuera. Neguan kanpua baiño barrua obe./ Euskal Herrittik kanpora bizi da./ Kanpuan otz eitten dau. Lekuzkoetan, batik bat. Ik. kánpora!.
kanpó-fúbol, kanpó-fúbola. (b). izena. FUBÓL-KÁNPO. Campo de fútbol. Lenao Altos Hornosen be bazan kanpo-fubola.
FUB