Hiztegia
kánal. 1. kanal, kanála. (b). izena. Ubide handi samar eta ondo egina, errotarakoa, adibidez. Canal. Boluko kanalera jausi zuan bizikleta ta guzti. Ik. erréten. 2. kanal, kanála. (c). izena. Gauza batek, zenbait labanek, adibidez, duen erretentxoa. Canalillo de un cuchillo, por ejemplo.
kanalían. (c). adberbioa. Aberea hil eta garbitu ondoren. Pisuari buruz, batik bat. En canal (una res). Ez, bizipixura eztot nai tratuik; obe dou kanalian ikustia./ Ikusi ein biar ze pixu daukan kanalian.
kanaléra saldu. (c). esapidea. Hil-pisura saldu. Obe dozue begira baino kanalera saltzia. Ik. begíra saldu, bizipíxu, il-píxu.
kánbixo. GÁNBIXO. 1. kánbixo. (a). izena. Aldaketa. Cambio. Egualdixak kanbixua dauka.
2. kánbixo, kánbixuak. (a). izena. Txanponak. Cambios. Biar emungostazu, eztaukat kanbixoik eta.
kándela. 1. kándela. (b). izena. Candela, vela. San Antonioi kandelia ipintzera noia. Ik. argízai. 2. kándela, kándelak. izena. Mokoak; hauek dariola daudenean. Mocos colgantes. Mutikua! Artu paiñolua ta kenduizak kandela orrek.
3. kándela, kándelia. (c). izena. Carámbano de hielo. Atxur kertenan lakotxe kandelak dare etxostian.
Sin. izotz-garránga, izótz-kándela. 4. kándela, kándelia. (c). izena. Estalactita, estalagmita. Ik. garránga.