Hiztegia
izárdi. 1. izardi, izardíxa. (a). izena. Izerdia. Sudor.
izárdi lárri, izárdi larríxa. (c). izena. Sudor frio, tiritona. Izardi-larrixak eta otzikarak izaittu ta obe dau oera sartzia.
izardíttan. (a). adberbioa. Sudando. Goiz guztia nago izardittan.
2. izardi, izardíxa. (c). izena. Sapa. Savia de las plantas. Ilgoran igotzen dotsa izardixak arboliai, ilberan gutxi.
izardíttu. (Ubera) IZÁRTU (UB.). komentario 1 1. izardittu, izartu. (b). aditza. Sudar. Asko izardittu naiz./ Eztozu kamiñeroik izardittuta ikusiko./ Eztau kamisetia izardittu be eiñ.
2. izardittu, izardittúa. (b). izena. IZARTU, -A. Sudada. Egundoko izardittua artu dou pelotan.
izárdi-zulo, izárdi-zulúa. (d). izena. IXERDI-ZULO. Egurraren poroak. Poro por donde corre la savia. Egur klase batzuk izardi zulo aundixauak dauzke./ Eskulturaako biar da ixerdi-zuloik txikiñena, zerrauena dauzkana, bestela pitzatu eztein. Juantxo.
izar-geldi, izar-geldixa. izena. (Eibar) Iparrizarra. Estrella Polar. Itxasuan Izar-geldixak erakusten dau bidia. (AAG Eibes).
izarpéra, izarpería. (b). adjektiboa. Erraz izerditzen dena. Propenso a sudar. Zuen mutikua oso izarperia da ta orregatik arrapatzen dau ainbeste katarro.
izarrátu. 1. izarratu. (c). adberbioa. Zerua izarrez beteta. Estrellado. Atzo etxera etorri giñanian zerua izarratu zeuan./ Oiñ izarratu dago, baiña txarra ei dator.
2. izarratu, izarratúa. (c). adjektiboa. Izarrez betea. Estrellado. Zeru izarratuai begira egon giñan.
3. izarratu. (c). du aditza. Izarrez bete. Llenarse de estrellas. Len tapauta egon da baiña momentu baten izarratu dau.