Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
irundu
istríbillu
istríbillu. 1. istríbillu, istríbillua. (d). izena. Estribillo, sonsonete. Beti istribillu igualakin abill. 2. istribillu. Ik. bizíkeleta.
istripu, istripua. izena. (Antzuola) "Azkar, korrika eta presaka ibiltzea. Istripu baten ibili./ Ori da istripua dabitzuna." (Lar Antz).
istura. Ik. ixtúra.
Isúziar, isúziarra. (c). toponimoa. Isusi zeharra. Uberan izotzaldeari, ipar-isuriari, esaten zaio.   Llámase así en el valle de Ubera a la vertiente Norte, a la umbría. Mutikotan arrika eitte giñuan Isuziarrekuak Agarreikuen kontra. Ik. Agárre-égi.
itei. Ik. igétai.
ittaixo bedarra
© Jaione Isazelaia
ittáixo bédar, ittáixo bedárra. (d). izena. . Silene vulgaris. Colleja. ITTAIXO BELTZA ere badago.
ittaurren. Ik. íttula.
itteuli, itteulíxa. "La mosca que es el terror de las vacas." (Izag Antz).
ítto. (a). da-du aditza. Ito.   Ahogar. Neskia itto da Deban. íxa ittúan. (c). esapidea. Itotzeko zorian, ito eginean. Ixa ittuan etara dabe mutikua uretatik.
ittoe -i, ittoia. (a). izena. ITTU (LEIN.). Ukuilua.   Establo. Sin. kórta, záltai.
ittomen. 1. ittomen, ittomena. (c). izena. Itotzeko moduko egoera. Tabernara sartu giñanian, aura zan ittomena! . 2. ittomen, ittomena. izena. (Eibar) "Oso barregarria, barrea eragiten duena. Lagun artian itxomena da a gizona." (AAG Eibes).