Hiztegia
irago. aditza. (Eibar) IRAGOTU. 1. irago. aditza. (Eibar) IRAGOTU. Altzairu tenplatuari tratamentu termikoa eman, tenpleak eman dion gogortasuna neutraltzeko. Iragotizu apur bat geixago gubil-zabal au. (AAG Eibes) 2. irago. aditza. IRAGOTU. Lotsagorritu. Esan zetsazen berbekin iragotuta laga eban. (AAG Eibes)
irákiñ, irákiña. (d). IRIKIÑ. 1. irakiñ. (b). du aditza. Hervir. Ura irakitten asten danian bota porruak./ Garbostu da ziero irikitteke, irikiñ baiño len. Don.
2. irákiñ, irákiña. (c). adjektiboa. Irakindakoa. Hervido. Ur irakiña bota zotsen burutik bera.
3. irákiñ, irákiña. (c). adjektiboa. Dícese de los huevos pasados por agua. Bi arrautza irakiñ jaittu.
irakiñáldi, irakiñaldíxa. (c). izena. Isurkinak irakiten duen aldi bakoitza. Hervor. Iru irakiñaldi emun biar izaten jakue potiei “baño marian” ipinitta.
irakiñaldi bat falta. esapidea. Faltar un hervor. Pertsona zozo edo gatzik gabeez esaten da irakiñalditxo bat falta zaiela. Sin. garbostu baten premiñia izan.