Hiztegia
igual. 1. iguál, iguála. (a). adjektiboa. Berdina. Igual. Zu ta anaia igual-igualak zate. Sin. berdiñ. 2. igual. (a). juntagailua. Agian. Quizás, igual. Egualdi ona eitten badau igual mendira joango ga. Sin. ákaso, biarbada. Ik. ónenian. 3. igual izan. (a). aditza. Berdin izan. Egizu nai dozuna, neri igual jat. Sin. bérdin izan.
igualéko, igualekúa. (b). izenlaguna. (adierazkorra.) Berdina, antzekoa, baina enfasiaz eta ezezko zentzuzko esaldietan. Igual, semejante, pero sólo en frases enfáticas y de significado negativo. Donostia eta Bitorixa igualekuak dittuk neguan!/ Bixak antzera estudixau arren etxittuek igualeko notak etaratzen./ Urtetan fundiziñuan ibilittakua dok ori. Igualeko bizimodua jaroiak oiñ.
igualían. (b). adberbioa. Baldintza berdinetan edo antzekoetan. En condiciones o circunstancias iguales o parecidas. Ik nai dokena esangok, baiña nik igualian bakillaua naixao angulak paiño./ Nik igualian jai egunak naixao astegunak paiño./ Retegi igualian Zezeaga baiño geixao dok. Igualian... naixao, sarritan.