Hiztegia
gústo, -u, gústua. 1. gústo, -u, gústua. (a). izena. Gusto. Klase guztietako gustuak dare.
gusto guztiak... zeruan. (c). esapidea. GUSTO GUZTIAK EZTARE MUNDUAN. Zorion osorik ez dela mundu honetan adierazten duen esapidea. Arek pe nai beste diru, baiña semia atzeratua. Emen, gusto guztiak zeruan. 2. gústo, -u, gústua. (a). izena. Sabor. Gusto txarra dauka arraiñak.
gústoko, gústokua. (b). izenlaguna. Agradable, del agrado. Gustoko lanian ezta nekatzen./ Mutil aura zeban gustokua.
Gustoko lekuan aldaparik ez. esaera. (Lar Antz).
gústora. (a). adberbioa. A gusto. Gustora dabill lanian.
gústoren. (a). adberbioa. Lo más a gusto. Aura bakaziñotan etxian egoten da gustoren.
gútar, gútarra. (c). izena. Gure ideia edo talde berdinekoa. Gora gu ta gutarrak! Horrelakoxe batzuetan bakarrik erabilia.
gútxi. (a). zenbatzailea. GITXI . Poco. Gitxi telefonuak e, etxetan gitxi. Hil. Izen bezala ere bai, halakoetan: Batzun gutxixak beste batzun askuak baiño geixao balio dau. Ik. gutxi fixau. gutxi ero geixao. (c). Asko edo gutxi. Basarriko lana, gutxi ero geixao, anai-arreba danak eingo zeben. gutxíago. (a). Menos. gutxíegi. (a). adberbioa. Demasiado poco. Ik. gútxitxo. gutxien. (a). adberbioa. Lo, el, la que menos.
gutxíenez. (a). adberbioa. Por lo menos. Gutxienez errespetu puxka bat. gutxíttan. (a). Pocas veces. Ni gutxittan joaten naiz mendira. Ant. askótan.