Hiztegia
gúre modúko, gúre modukúa. (c). izena. Gure mailako pertsona. Persona de nuestro rango social, cultural, etc. Generalmente se sobrentiende de rango humilde. Se usa en frases como estas: Euskera batu ori erreza dala diñozue baiña gure modukuak berba erdixak galtzen jittuk./ Operiai afan aundixa emuten jaue, baiña ezta gure modukuandako eitten./ Madrill baten gure modukua ziero inutildduta geratzen da.
gúri, guríxa. (c). adjektiboa. Lozano, tierno, bien cebado. Saltzeko daukaun txala, gaztia ta gurixa./ Lengo abadiak lepo guri-gurixa izate eben.
gúriñ, guríña. (d). izena. Flan. Domeketako postria, guriña.
Gaur egun, flana esaten zaio. Batuan, ostera, mantekilari deitzen zaio gurin.
guríttu. (c). da aditza. Guri bihurtu. Volverse lozano, tierno, rechoncho. Amanian jaten dabenetik asko gurittu da.
gustáu. (a). aditza. Gustar, agradar. gustáuta egon. esapidea. GUSTÁUTA EGON. Estar gustado de. Nik uste dot neska ori zurekin gustauta dagola./ Kotxe orrekin gustauta nago ta azkenian erosi eingot.
Zerbaitekin edo norbaitekin gustauta egon.
gústo, -u, gústua. 1. gústo, -u, gústua. (a). izena. Gusto. Klase guztietako gustuak dare.
gusto guztiak... zeruan. (c). esapidea. GUSTO GUZTIAK EZTARE MUNDUAN. Zorion osorik ez dela mundu honetan adierazten duen esapidea. Arek pe nai beste diru, baiña semia atzeratua. Emen, gusto guztiak zeruan. 2. gústo, -u, gústua. (a). izena. Sabor. Gusto txarra dauka arraiñak.