Hiztegia
gozotásun, gozotasúna. (b). Dulzura. Etxe artan be, dagon jiriakin, eztau gozotasun aundirik topauko./ Aura be ezta iñoi gozotasun aundixa emoteko personia. Etxeko giro atseginaz, askotan. Egurraz zera diosku lekuko batek: Alkazia gozotasunik bareko egurra da. Martin.