Hiztegia

A | B | C | D | E | F | G | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Z
gólpe
gonbíttogura
gonbíttogura, gonbíttoguría. (b). izena. BONBÍTTOGURA. Botagura.   Ganas de devolver. Pepinuak gonbittoguria emuten dost. Sin. botagúra.
gor. 1. gor, górra. (b). adjektiboa. Sordo, -a. Jaiokeratik gorra da. 2. gor, gorra. (b). izena. Sordera. Egundoko gorra ein jakon taillerrian./ Gorrak eztauka erremeixoik. Ik. gorráize.
góra. (a). adberbioa. Goi, NORA kasuan.   Arriba. Gora gu ta gutarrak! góra bégira. (c). esapidea. Ezer egin gabe, alferkerian. Zuek egon gora begira, eta gero ikusikozue. gora biotzak eta bera prakak. esapidea. "Animoa emateko esan ohi den esaera." (Lar Antz) góra jo. (c). esapidea. Recurrir a una instancia superior, apelar. Asuntua errixan ezpou konpontzen gora joko dou. zerbait gora eta zerbait bera jardun. (c). esapidea. Gai baten inguruan errepikakor jardun. Erretirua gora eta erretirua bera jardun dau gau guztia.