Hiztegia
garráztu. (b). da aditza. Agriarse. Bazkaixa garraztu jat eta botaka ein ddot./ Alkarren arteko relaziñuak garraztuta dare aspaldixan.
-garren, -garrena. (a). GARRENGO. Hurrenkera atzizkia. Irugarren eguna. Urte bigarrengo barrixa (umea), aura azten zanian beste bat barrixa, urrenguan beste bat barrixa./ En el año treintaiseis, gerriak urten eta bi illabete arrengo uste ot, diesiotxo de julio egunian urte zeban, eta nik uste ot bi illabete arrengo naparrak etorri ziala ona. (Lar Antz)./ Zuk naiz da ogetamar urte euki, zeure denporan, ogetabosgarren urtearrengo piñu aura, material aura, aprobetxau leike. (Lar Antz).
Pitxilipeta orixa, iru egungarrengo eurixa. esaera. (Oñati) PITXILIPETA ORIXA, URTEBETEGARRENGO EURIXA. Tximeleta horia ikusten bada, euria laster. (Izag Oñ).
garróte, garrotía. (c). izena. Kargaturiko gurdien soka estutzeko erabiltzen den metro bete inguruko egurra. Garrote, vara para agarrotar la cuerda que sujeta la carga del carro. Tente-garrotiak aaztu ezkero, adios burdi-garua. Baita beste edozer gauza agarrotatzekoari ere. Guk orri esegilekuko garrotia esaten jau, garrotia emon, biurra emon. Don. Ik. tenté-gárrote, ténte.
garrótillo, garrótillua. (d). izena. Haur gaitza. Difteria, garrotillo. Txikittan ixa ittuan egon ziñan garrotilluakin.
gárun. (c). GÁRUIÑ. 1. gárun, gárunak. (b). izena. Los sesos. Artu zeban burukuakin garunak bistaratu ei jakozen.
2. gárun, gárunak. (d). izena. Sien. Guk garunak esaten jau orrei e. Guk alde ontan golpen bat ero zeoze: garuiñetan. Don.
gastáu. KASTAU . KASTAU ere bai adinekoek. 1. gastáu. (a). du aditza. Gastar. Ondo ibilli ta gutxi gastau./ Limiakin gastaizu sartu deiñ.
2. gastáu. (c). da aditza. KASTAU. Bukatu, galdu, desagertu. Pistolia jarri zanian gastau zien sorgin-kontuak./ Aspaldi gastau zien auzotako erromeixak./ Egundoko burrukak eitte zittuen. Basarrittik etorri, tta eran trankill puxkat eitte eben, eta burrukan txikitzen. Baiña gero ori dana gastau zan. Mertz./ Famelixia gaixua ero, famelixia kastau samartu ein zala uste dot an. JJp. 3. gastáu, kastáu. (c). da aditza. Hil. Poliki-poliki gastau zan.
Ik. joan.