Hiztegia
gaiztótu. 1. gaiztótu. (b). da aditza. Zauri batek okerrera jo. Enconarse una herida. Iltzia sartu jakon, gaiztotu ta gorrixak ikusi zittuan. Ik. zittaldu. 2. gaiztótu. (b). da-du aditza. Gaizto bihurtu. Zuen mutikua asko gaiztotu da aspaldixan.
gaiztó-úsaiñ, gaiztó-úsaiñak. (c). izena. Okerrerako joera. Tendencia a hacer travesuras. Mutikua, beste berriz bizikletia arrapatzen bostak aguazillai esango jotsat eta arek kendukosk gaizto-usaiñok./ Gaizto-usaiñak dauzka Liernik. Gaizto-usaiñak EUKI, KENDU, batez ere.
galafári, galafaríxa. (d). izena. Gari-afaria. Gari ereiteak bukatutakoan egin ohi zen afari berezia. Cena extraordinaria que se hacía al terminar la siembra del trigo. Galafarixa; bakaillaua ta intxaur saltsia izaten zittuan tipikuak; Kontzeziño inguruan akabatzen zittuan gari ereittiak. Klem. Ik. garí-éreitte.
gálale, gálalia. (d). izena. Gari alea. Grano de trigo. Galalia be esaten jau guk eta gari-alia be bai. Don.
Sin. gári-ále.
galánki. (d). adberbioa. Asko. Mucho. Taberna askotan gaizki zerbidu ta galanki kobrau./ Galanki jan giñuan zure bodan./ Lelengo geixuakin gastau galanki, ta gero emoixezu bazkaixa. Ben. Galanki pagau, kobrau, batik bat.
gálant, galánta. (a). adjektiboa. Handia, ederra. Grande, corpulento, -a, hermoso, -a. Mutil galanta da Uberako pelotarixa./ Frigorifiko galanta erosi dabe. Mugatuan, batik bat.
gálauts, gálautsa. (c). izena. Gariaren hautsa. Galautsa e, lepuan da pegatzen zan autsa izeten zan, pikatzen zebana. Don.
gálbae, -i, gálbaia. (b). izena. Alanbrezko sarea duen bahea. Cedazo, criba. Babak jo ondoren galbaian pasatzen die autsa ta zikiña kentzeko./ Baia da iriña pasatzekua; sedazkuak izeten zien leen. Galbaia da garixa pasatzekua. Aniz.
EGURREZKO GALBAIA eta ALANBREZKO GALBAIA bereizten omen ziren lehenago. Egurrezko galbaia: sarea alanbrezkoa beharrean egurrezkoa duena. Guk egurrezko galbaia babagorrixa apartatzeko geixenbat. Ta artua be bai, artua be jo, ta artua apartatzeko be bai. Don. Ikazginek ere erabiltzen zuten. Ik. báe, gálbaetu, artz. Ezkonbarrixak galbaian ura ekartzen ei dabe. (c). esaera. Ezkonberritako poza azaltzen duen esaera.
galbaia(n) pasau. 1. gálbaian pasau. aditza. GALBAETU. Cribar.
2. gálbaia(n) pasau. esapidea. "Aukera zuzena edo zorrotza egin. Goizperren galbaia pasauta artzen dabe jentia." (Lar Antz)
gálbaetu. (c). du aditza. Galbahean pasatu. Cribar. Artuak aletuta dare, baiña galbaetu barik./ Errotara orduko dana galbaetu biar garixa. Aniz. Sin. galbaia(n) pasau
gálbana, gálbania. (a). izena. Galbana. Atzo parrandan ibilli ta gaur galbania demasa. Eguzkiak eragindakoa izan ohi da, gehienetan. Ardiek ere izaten dute. Beiñ martixa pasautakuan, beiñ bero eitten asittakuan, galbania arrapatzen dau ardixak aguro. Enr.
galbíde, galbidía. (c). izena. GALDUBIDE. Camino de perdición. Diru geixegixa izan zan aren galbidia. Hitz ezaguna da baina inor gutxik erabilia. Eliza girokoa, batik bat.
Hitz ezaguna da baina inor gutxik erabilia. Eliza girokoa, batik bat.
galda. 1. galda, galdía. izena. (Eibar) "Fundición. Metalak urtzen diran lantegixa." (SB Eibetno)
2. galda, galdía. izena. (Eibar) "Tenplatzeko edo forjatzeko pieziari emoten jakon beroketia." (SB Eibetno).
galdakao lanperna, galdakao lanpernia. izena. (Eibar) Amanita rubescens. Amanita rojiza. (SB Eibetno).
gáldara, gáldaria. (b). izena. Caldero. Galdara aundi baten egosten zan artua ta esnia.
GALDARA MAILLAZTUA esaten omen zitzaien aspaldi Angiozarren forma bereziko laino batzuei. Ik. kóbrezko gáldara, burdíngáldara.